Het antwoord op die vraag is nee. Je moet en je zal succesvol zijn. Je moet en je zal gelukkig zijn. Je moet te gekke reizen maken. Je moet een grote vriendengroep hebben. Je moet carrière maken. Jouw leven moet een succes verhaal zijn en anders zal dat wel aan jezelf liggen.
Het moeilijke is dat complex is de mogelijkheden die er zijn om er iets te maken van het leven zijn eindeloos. Dat is wat het zo lastig maakt. Je weet niet wat je niet weet en elke keuze die je maakt is nee tegen 100.000 dingen die je ook had kunnen kiezen.
Het doet me denken aan een biografie die ik las over Marie Antoinette. In de inleiding stond een beschrijving van wat Europeanen volgens de schrijver zo bijzonder maakte. Europeanen volgens de schrijver vereren bijzondere mensen, maar willen zelf gewoon zijn. Ze willen voor zich zelf een gewoon leven maar eren wel grote namen in hun cultuur. Ze kennen grote schrijvers, wetenschappers en politici en eren andere grote meeslepende levens zonder het als hun eigen opdracht te zien zo te worden.
Zijn we dat misschien verloren? De wil en de kunst van het gewoon zijn een niet meeslepend leven hebben.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten